Muştayı taktım elime önce o tokatlayanı aldım ilk vurduğum. öğretmen masasını çektim karşıma sanki babam masada oturuyordu. Videoda sağ eliyle vuruyorlardı. Tutum sağ elini yüzüm masaya bakıyor çıldırıyorum ama yüzüm de gülüyor. Baba bak diyorum. Pgibolojim alt üstü. Çat kırdım elini. Baba dedim. Hiç bir şey demedi. Sağ parmağını tuttum Çat. Baba dedim. Babam gülmeye başladı.O gülmeye başladıkça daha çok delirdim. Aldım Muştayı bir iki tane vurdum. Bunu hepsine yaptım. Kamerayı aldım. Yakın çekimde yumrukladım hepsini. Hafıza bitti başka telefona geçtim.Ama hepsini yumrukladım. Yavaş yavaş eze eze.Ben sporcunun ahlaklısıydım ama o an içimdeki tüm öfkeyi attım. Babam gülüyordu lan. Gerisi boş.. Analarını bile giberdim. Hepsinin elini kırdığımı düşünüyordum.Ama sadece birininki kırılmamış onu sonra öğrendim. Onun da parmağı kırılmış. Babam gülüyordu. Yeter yeter inlemeleri geliyordu. Ağlayanlar oldu huur çocuklarından. Zaten ilk vurduğum konuşamıyor sadece hırlıyor ve ağlıyordu. Artık ağlayarak kahkaha atıyordum. Burak otur masaya dedim. Otırdu.Kameranının içine bakarak boynunu tuttum ilk vurduğumun. Yapma diyordu hırıldıyarak. Bizimkiler de yapma oğlum yeter diyordu. Nabzı parmak uçlarımda atıyordu.Tek hamleme bakardı. Burak kamerayı bıraktı bani tuttu. Bırakmıyordum. Babam hala masadaydı. Bırak dedi. Bıraktım. Artık dışarıda tüm okul toplanmıştı.Ve en büyük hatayı yapıp telefonu yanıma aldım. Kapıyı açtık koşarak kaçıyoruz.Çoktan polis aranmış. Hayatımdaki en hızlı koşuşu yaptım.