Sezen Aksu- Vazgeçtim dinleyerek okursanız sevinirim.

Aradan baya bir süre geçmişti. Hala aynı pozisyonda duruyordum. Çevreden gelen uğultulardan hiç bir şey anlamıyordum. Bir kaç kez omzumda dokunmuşlardı ve bir şeyler yemeyi, içmeyi teklif etmişlerdi fakat tepki alamayınca üstelememişlerdi. Saatler geçtiğini tahmin etmek zor değildi. Bu ameliyat neden bu kadar uzun sürmüştü? 10-12 saat sürmeyecek miydi?
Saatime baktığımda çoktan 14 saat olduğunu gördüm ve aklıma gelen düşünceyle sessizce ağlamam hıçkırarak ağlamaya dönüşmüştü. Gözlerim ağlamaktan şişmiş, uyku da üstüne konulunca gözlerimin berbat bi halde olduğunu tahmin edebiliyordum. içime düşen olumsuzluk hissine kapılıp, Düştüğüm boşluktan kurtuldum ve etrafıma bakındım. Sadece annem, babam ve Yağmur'un annesi vardı ve uyuyakalmışlardı. Aklımdan geçen düşünceyi uygulamaya koydum ve hastanenin çıkışına doğru yürümeye başladım. Yürürken gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum. ilk defa Deniz Gözlüm e verdiğim sözü tutamayacaktım. Ama artık bir anlamı yok gibiydi.i. Sanki duyabilirmiş gibi, Deniz Gözlüm'den defalarca kez özür diledim. Abimin arabasına yöneldim ve bindim. Araba zaten Yağmur hastaneye gelmeden öncede bendeydi. Arabaya bindim ve hızlı bir şekilde sürmeye başladım. Fren kullanmıyordum. Her gördüğüm arabayı solluyordum. Az kalsın kaza yapıyordum ki son anda adamın hamlesi ve benim farkına varmamla kazayı bir şey olmadan atlattık. Öğlen saatleriydi. Bazen sessiz ve sakin bir ortama ihtiyacım olduğunda geldiğim yere gelerek arabayı parkettim.