Gece saat 2 sularıydı boğuşma seslerine uyandığında küçük mehmet alışkındı zaten bunlara annesi babasıyla sürekli kavga ederdi.Ama busefer acı çeken babasıymış gibiydi Mehmet kalkmaya çalıştı ama yapamadı sanki görünmez zincirler her yanından onu yatağa bağlamıştı sesler gittikçe azaldı ve en sonunda bitti Mehmet annesine birşey oldumu diye korkuyordu. Biraz zamab geçtikten sonra gözleri kapandı tekrar masum uyku alemine daldı. Kapının gıcırtısına uyandı kafasını sol tarafta olan kapıya çevirdi karanlıktan hiç bir şey görünmüyordu. Ardından yavaşça birşey içeri girdi. Sürüklenerek mehmetin yatağına geldi mehmet hala hareket edemiyordu.Bir el uzandı mehmetin ayağına, kirli kemikleşmiş uzun tırnaklı yavaşça küçük camdan içeri giren ışığa doğru tırmandı Mehmet çığlık atmak istedi ama yapamadı çünkü yatağına çıkan şey son günlerdir kabuslarında gördüğü yaratıktı. Tamamen pürüssüz, tüysüz bir bedeni vardı çok inceydi ve korkunç olan kolları ve ayakları ters dönmüş olmasına rağmen 4 uvuzu üzerinde yürümesiydi. Suratını hiç görememişti Mehmet ne rüyasında ne de şimdi.O şey yavaşça mehmetin karnının üstüne çıktı ve bekledi, bekledi...
Mehmete sonsuz gibi gelen bir sürenin ardından yaratık yüzünü ışığa döndü. Mehmetin dili tutuldu çünkü bu hiç düşündüğü gibi bir surat değildi.Çok güzel bir kadının suratı duruyordu karşısında gerçektende çok güzeldi yavaşça mehmetin vücüdünda ilerlerdi uzun tırnakları mehmetin karnına batır kanatıyordu ama bu Mehmetin umrunda değildi o hipnoz olmuş gibi bu muhteşem surata bakıyordu.Bu muhteşem yaratık Mehmetin karnına tırnaklarını geçirdiği an karnını yardı iç organları sanki bir cerrahcasına tertemiz bir şekilde çıkarıp attı ardından küçücük mehmetin vücüdünun içinde girip trabzonun yağmurunun cama vuran sesi sanki bir ninniymişcesine uyudu.