O konuşmadan tam 3 hafta sonra benim doğum günümdü. Doğum günü hiç kutlamamış birisiyimdir. Ki sevmem de, kendi doğum günümden habersiz olduğum zamanlar bile olmuştur. Annem falan kutlayalım dese de, izin vermezdim. Bir babamdan ekstra harçlık alırdım, o da benim sayemde doğdun, o parayı senin bana vermen lazımdı diye dalga geçerdi hep.

Doğum günü sabahım da uyandım. Elimi yüzümü yıkadım, geçtim kahvaltıya bizimkilerin yanına. Annemle babam, doğum günümü kutladığın da, bugün mü doğdum la dedim içimden.
-
Annem: Doğum günün kutlu olsun oğlum diyip öptü
-
Babam: Doğum günün kutlu olsun oğlum.
-
Ben: Sağolun gençler. Baba?
-
Babam: Ne var lan?
-
Ben de ellerimi ovcaladım, unutmadın?
-
Babam: Neyi lan pekekent?
-
Ben: Para Babaa Paraaaa
-
Babam: Ne parası lan şerefsiz, para mara yok.
-
Annem babama baktı, babam da söylenerek verdi parayı bana, her zaman dediği şeyi demeyi de unutmadı;

Sanki muallak beni dünya ya getirdi, teşekkür edeceği yerde babasından para isityor.
-
Ben: Eyvallah baba (gülerek), hadi annemle babamla biraz daha konuştukdan sonra evden çıktım. Okula doğru gittim.