bende pek istemesem de oluru verdim.ev aramaya başladık.Bir kaç hafta sonra izmirin kazalarından(küçük köy gibi yerler)iki katlı bir ev buldum fiyatıda uygundu.hem eşim biraz şehirden uzak kalırdı hemde kızımız daha güvende olur diye düşündüm. neyse evimizi topluyorduk artık. kızım evden gitmek istemiyordu ağlıyordu. neyse uyuttuktan sonra arabaya yatırdım yeni ve gitmememiz gereken yere doğru yola koyulurken balkondan meltemin bize baktığını farkettim. eşime söylemedim tedirgin olmasın diye. meltem çok dağılmıştı saçları başları birbirine karışmıştı. yıkılmış gibiydi. sonunda yeni evimize geldik.1 yıl sıradan geçirdik hiç bir olay yaşamadık. kızımız 5.5 yaşına filan girmişti. birgün muratlar bize geldi. meltem o eski halinden eser yoktu mutluydu. Neyse çocukları olmadığı için ozamanlar biraz pgibolojisinin bozuk olduğu için biraz saçmaladığını filan söyledi özürler filan diledi.