sabah olmuştu annem harika bir kahvaltı hazırlayıp teyzemgile güne gidiceğini söyledi yardım edikcemiş kahvaltıya hiç dokunmadan ireme mesaj attım okulda olması lazımdı ama bir bahane ile getirmem gerekti

b:aşkım napıyorsun ?

i:evdeyim aşkım hazırlanıyorum

b:okula gitmedin mi ?

i:hayır yanına gelicem

b:tamam bekliyorum

düşünceli sevgilim annem olsaydıda sıkıntı olmazdı tanışmış olurlardı irem yönündende sıkıntı yoktu baksana annemin gidiceğinden bile haberi yoktu ama gitmesi iyi olmuştu rahat davranamazdık ikimizde çok özlemiştim sevdiceğimi çaycı makinesini prize takmıştım üşümüştür bitanem

bina kapısına yaklaşmadan önce mesaj attı geliyorum diye zzar zor aşağıya indim omzunda yukarı cıkmısstım okadar birşeyim yoktu ama nazlanıyor insan kapıyı kapatır kapatmaz bir geçirdi karnıma öyle tatlı bi acı yok beyler yumruklamaya çalışıyo ellerinden kavrayıp sarıldım sonra gözlerini kapattım mutfaga dogru zütürdüm hadi yine iyisin köftehor diyip koluna vurdum sanki karı koca gibiydik allahın izniyle olucaktık.

kahvaltıyı yaparken bilerek yere düşürüyordum sonra yanımdaki sandalyeye oturup elleri ile besledi beni böyle bir duygu olamaz beyler arada yanaklarından öpüyordum sofrayı kaldırmaya yeltendi bırak ben sonra toplarım dedim (yalan beyler annem toplıcaktı şimdi diceksiniz vay aq yavsagına bak annesine toplatıyo beyler bekara karı boşaması kolay bunu unutmayın ) koltuga geçip sarıldık beyler omzuma yattı morluklara bakıyordu aklımızda kötü birşey yoktu aslada olmadı masum yanaktan öpüşmeler daha ilerisini düşünmemiştik hiç kokusunu içine çekiyordum film falanda izlemedik saatlerce öyle durduk konuşmayada gerek yoktu kalplerimiz anlatıyordu anlatıcagını