"Acaba" dedi "Sorsam?".
"Neyi sorucaksın" dedim.
Beni cevapsız bıraktı yine. Apartmana doğru koştu. Önceden de dediğim gibi bu kızın hobisi olmuştu artık beni merak içinde bırakmak.

Yine bir 5-10 dakika geçmişti ki elinde telefonla geldi.
"O ne oluyor?" dedim.
"Dinle, öğrenirsin şimdi" dedi. Çok acelesi vardı sanki. Bana ne olduğunu bile söyleyemeyecek bir acele.

---

"Alo?"
--
"Hiiç birşey sorucaktım da baba."
--
"Sen bu dükkanın anahtarını yanına aldın mı?"
--
"Tamam nerede peki?"
--
"Canım sıkıldı birşeyler dikicem"
--
"Nasıl bilmiyorum baba öğrendim ya ben"
--
"Ya hayır dikerim ben sen merak etme"
--
"Ne tehlikesi okadar izledim seni ya"
--
"Ne olmaz bal gibi olur sen söyle şu anahtarı nereye bıraktığını"
--
"O kim?"
--
"Ha tamam hatırladım nerede ki onlar"
--
"Oha baba ya vericek başkasını bulamadın mı?"
--
"Neyse tamam alırım ben"
--
"Birşey olmaz baba ne olacak"
--
"Gece gitmem merak etme"
--
"Bir şey olmaaaz"
--
"Ya baba olmaz diyorum"
--
"Giderim ben bir şekilde merak etme"
--
"Gittiğim gibi dönücem nasıl dönücem baba"
--
"En fazla ölürüz" dedi gülerek.
--
"Tövbe."
--
"Ettim işte baba nesini duymadın?"
--
"Te ö ve be e. Tövbe."
--
"Tamam ararım"
--
"Tamam dönerken de ararım"
--
"Endişelenmeni gerektiren birşey yok ki"
--
"Tamam baba her adımımda ararım olur mu?"
--
"Dalga geçmiyorum ama sen de hep ara diyorsun?"
--
"Ya baba tamam ben anahtarı alıp eve dönünce seni ararım"
--
"Hadi görüşürüüüz"
--
"Anneme selam söyleee"
--
"Hadi baba kapatıyorum yeter"
--
"Tamam kapattım"

---

"Vallahi ne konuştun gram birşey anlamadım" dedim.
"Tamam tamam söylicem" dedi. "Babamdan dükkanın anahtarını istedim orda kalıcaksın"
"Yuh valla mı?"
"Valla ya" dedi kahkaha atarak. "Ama önce almamız lazım"
"Tamam hadi gidelim" dedim.
"işte o kadar kolay değil" dedi.
"Neden ?" dedim.
"Erdoğan abiye vermiş anahtarı"
"Ee zor olan ne gidelim erdoğan abiye, alalım ne olacak ki" dedim.
"Adamın nerede olduğunu bilmiyosun" dedi.
"Neredeymiş?" dedim. Bizim burada heryer merkeze yakın demiştim zaten. Gerçekten de öyleydi max 1 saat e heryere gidilirdi. Tabi yayan değil.
"Dağın tepesinde taa" dedi.
"Ne işi var adamın dağda" dedim. Çok saçma gelmişti ne dağı ne adamı?
"Kovanları var orada. Hem ahşaptan evler var günlük kiralıyorlar kalıyorlar. Başında birisi durmalı dimi oranın? işte o erdoğan abi" dedi.

Bir işim de kolay olsa şaşardım zaten. Her işte bir takluk çıkıyordu beni yıldıracak.
"Ee nasıl gidicez?" dedim.
"işte ben de onu düşünüyorum" dedi.
Düşünüyoruz ne yapsak ne etsek nasıl gitsek diye. Bir anda begüme söylediğim yalandan bir kesit aklıma geldi:
Amcam beni biryere zütürecekmiş

Amcama söylesem büyük ihtimalle zütürürdü beni. Hep müsaitti o. Serbest takılırdı sabit bir işi yoktu. Ara sıra babamın yanına gider çalışırdı.
Söyleyecektim söylemesine ama Begüm ü bilmiyordu. Daha geçen beni aldattı demiştim. Tabi kim için dediğimi bilmiyordu. O konuda rahattım da, Ee hani biri seni aldatmıştı sen de az çapkın değilsin hemen bulmuşsun bir tane falan der diye çekindim bir an düşününce.

Yine tek çarem vardı. Mecburen arayacaktım. Artık ne derse de derdi umrumda değil.

"Ben biliyorum nasıl gidiceğimizi" dedim.
"Az önce nasıl gidicez diye soran sen değil miydin gaipten sesler mi duyuyorum?" dedi.
"Yeni aklıma geldi. Amcamı arıyıcam" dedim.
"Ee zütürür mü ki arasan" dedi.
"Bakıcam işte" dedim ve telefonu çıkardım. Parmaklarımı tuşların üzerinde seri seri gezdirip amcamın telefon numarasını yazdım. Rehberi açsam uzun sürecekti. Daha babamın telefon numarasını bilmiyordum ama amcamınkini ezberlemiştim. Bu da açıklıyordu sanırım babamla aramızdaki ilişkinin ne denli sıcak olduğunu değil mi?

Ve yeşil arama tuşuna bastım. Birkaç saniye çaldı ve hemen açtı amcam;

"Efendim Riseofevil?".