Aradan bi hafta geçmişti, kardeşim hiç yemek yemiyordu. Tabi ben yiyecek yemek vermediğimden yemiyor olabilirdi. Artık iyiden iyiye deliriyordum kendimi kaybettiğimi hissediyordum ve o sırada intikam diye bağırarak mehmetin karnına bir tekme geçirdim ,bayılana kadar dövdüm. Sonrasında Mehmet uyandı ve yine ağlamaya başladı ben ise ona bakıyor ve kahkahalar atıyordum.
---

+Hapse girdiğim gün 18 yaşındaydım lan, çocuktum daha küçücüktüm. Derslerim kötü değildi,3 senelik dokunmaya kıyamadığım bir sevgilim vardı ve canım annem birde sen vardın gerçek dostum, kardeşim Mehmet. Adamın birir hayatımı elimden çaldı, üvey babam anamı elimden aldı, sende benim sevdiğim kadını elimden aldın.
(kısa süreli sessizlik)
+Hapisteyken 2 sene boyunca dayak yedim, bulaşıuk yıkadım, çay yaptım, hizmet ettim. Haberin var mı lan sürekli ezildim... Ama sonra değiştim ve ezdirmedim kendimi
o gün acımasız olduğum gündü işte benim Mehmeet
(ağlamaya başladı)
+Benim içerde olduğum seneler boyunca gayet iyi bir hayat kurmuşsun Mehmet, sevdiğim kadını almışsın elimden,bir de çocuk yapmışsın onun suçu neydi ? Şimdi hem öksüz hem yetim büyüyecek
(yapma diyerek ağlıyordu bu sefer)
---
Mehmeti gömüyordum bu sefer, sadece kafası toprağın dışındaydı ve mehmete baktım, intikam diyerek kahkaha atıyordum o ise yapma diyerek ağlıyordu. Belimden çıkardım silahı, tetiğe parmağımı koydum, elimi kabzada dolaştırdım,bir mimiğim kıpırdamadan vurdum hemde tam kafasından. iNTiKAM diye bağırarak gülüyordum, tüm orman inliyordu.
---

Mehmetin bir tutam saçını ve ayak parmağını keserek bir zarfa koydum ve ailesine kargo ile yolladım. Polisin beni biryerde fark etmemesi için uğraşak evime geri döndüm ve şu an kendimle sohbet ediyoruz.Ben bana son bir kişinin kaldığını söyledi.Ben de bana kim olduğunu sordum. Sonra ben silahı eline aldı ve benim kafama doğru tuttu.Ben yani sen kaldın dedi. Bende yapamam dedim ben suçsuzum o sırada ben bana vurdu.En büyük suçlu sensin diyerek vurmaya devam ediyordu ve bağırıyordu intikam.