Ben memleketten bir kaç arkadaşımı söyledim Ömer abiye, hiçbiri kafasına yatmadı. Birine, o çocuk dedi, birine, onun ağzı gevşek dedi beğenmedi velhasıl. Zaten gelebilecekleri de şüpheliydi. En son patronu aramak geldi aklımıza. O da şirketi bırakıp gelmezdi. Mecburen Hatay'dan birini bulacaktık. Hatay'da tek tanıdığımız Funda'ydı. Oda farkındaydı durumun ama gelmek istemiyordu belliydi. Zaten Funda Konya'da çalışmıştı, yolu da iyi biliyordu biçilmiş kaftandı. Ama amk karısı başını ağrıtmak istemiyordu. Bir saat dil döktük. Sana bir şey olmaz yakalansak bile seni satmayız, zaten sen önden gideceksin vs. vs. Eskortsuz gidin bir şey olmaz, geçen ki gibi petrole sorarız ayağına yattı. Ama ben gibseler çıkmazdım o yola eskortsuz. Mecburen kabul edecekti kurtuluşu yoktu, etti de.

Dediğim gibi her çözüm yeni bir sorun teşkil ediyordu. Bu sefer de Funda'ya araba bulmamız lazımdı. Tekrar dışarı çıkıp bir kaç rant a car gezdik. Küçük az yakacak bir araba arıyorduk. Bulduk, arabanın parasını da peşin ödedik. Ne olur ne olmaz diye bir haftalığına kiralamıştık. Yanlış hatırlamıyorsam Hyundai Getz'di araba.

Arabalara bindik o önde biz arkada bizi güzel bir restorana zütürdü. Yemeği yedik oradan tekrar eve geçtik. Herşeyi halletmiştik istediğimiz zaman yola çıkabilirdik. Bizim kafamızda ki o gece çıkmaktı ama Funda bir gün daha bekleyelim, aceleye getirmeyelim dedi.