öğle yemeğine arkadaşlarım ile yakında bir dönerciye oturup yedik öğleden sonra soru çözümlerimz vardı bizim sayısal sınıf oldugu için matematik sınıfı olarak kullanılıyordu hocanın yanında yapamadıgım sorulara bakıyorduk(şimdi diceksiniz la bu anadolu teknk okuyo amele neden test çözmeye 9.sınıfta başlamış beyler söz verdim onun için.) daha 2.soruyu çözerken bir ses irem tam karşımda " hocam işiniz nezaman biter"demesiyle birdaha aşık oldum.

Hoca:h irem: i vezir:v
H:nezaman biter vezir ?
v:son sorumdu bu.
H:geç bakalım irem.
i:teşekkür ederim vezir.
v:önemli değil.(ireme karşı ilk cümlemdi beyler)
hemen yan sıraya geçtim ve ismimi nerden bildiğini sorguladım sonra konuşmayı kafamda canlandırdım hoca söylemişti belki oda benım onu takip ettiğim gibi ediyordur diye düşünmüştüm ama olmadı. soruyu sorarken ki hallerine bakıyordum mimiklerini yüz çizgilerini gözlerini kirpiklerini hafızama kazıyordum çok fena aşık olmuşum bunları yazarken bakıyorumda.
hoca iremin sorularnı çzödükten sonra yanıma geldi dedi.
h:vezir bi problem mi var ?

v:ne gibi hocam

h:bu hafta soruların çok az ya hepsini yaptın yada soru çözmedin.

v:sadece sıramı vermek istedim.

h:neden peki sen normalde sıranı kimseye vermezdin.

v:bu sefer vermek istedim bir sebebi yok.(karı gibiymişim aq konuştuğum hoca ile halen daha konuşuruz çok babacan bir adamdır inci sözlüğüde bilir eski reyizlerden)