kantine bi çocuk girdi ve Can Yerbiçen, Yağmur Görmüş, müdür odasına bekliyor. dedi ve gitti. Hemen ayaklanıp, muhabbeti sonraya bırakma kararı aldık. Ve müdürün odasına
doğru gitmeye başladık. Kapı kapalıydı. içeri girdik. Buyrun oturun çocuklar dedi. Oturduk. Ekin olacak gavat odada gözükmüyordu. Müdür söze başlamak için Ekin'i bekliyor
olmalıydı. Ekin kapıyı çalıp odaya girdi. Kaşına revirde bakmış olmalıydılar ki temizlemişler ve yara bandı gibi ufak işlemler uygulamışlardı. Benimse sadece dudağımın içi
patlamıştı. Görünürde birşey yoktu. Dudağının yanıda patlamıştı. Bıyık altından güldüm. Gülüşümü gördükten sonra sinirlendiğini anlamıştım. Müdür söze girdi.
Müdür: Geç otur Ekin. Gençler, sizi daha öncede bir çok kez aynı sebepten bu odada ağırlamıştık. yaptığınız davranış hoş değil. diyerek bize baktı ve devam etti.
Ekin, sen yaptığın kaba hareketten dolayı arkadaşından özür dileyeceksin. dedi Yağmur'u kastederek. Ekin, Yağmur'dan özür diledikten sonra müdür Yağmur'u kızım kusura bakma
sen gidebilirsin diyip yolladı. Ekin ve ben kalmıştık. Her zamanki nutuklarından çekip yine ve yine uyarıp, özür dilettikten sonra bırakmıştı. Utana sıkıla özür dilemiştik çıkabilmek
için. Çıkmıştık. Kapıda Yağmur bekliyordu. ben çıkınca hemen dikeldi ve gülümsedi. Bahçeye doğru yürümeye başladık. Arkamda sinirle Ekin çıkıp ters yöne gibtir olup gitmişti.
Yaşadığım tesadüften dolayı hala içimde garip bi mutluluk vardı.
Yağmur söze girdi
Yağmur: Ne oldu ceza falan var mı?
Ben: Yok sadece uyardı bir daha olmasın falan dedi
Yağmur: iyi bari sevindim.
Ben:(gülümsedikten sonra) Neden bu okula geçtin?
Yağmur:Diğer okulumda öğretmenlerimle sıkıntılarım vardı ve buranın eğitiminin daha iyi olduğunu düşündüğümüz için buraya geçme kararı aldık. Hem ulaşım sıkıntısıda yok.
Bu dediği şey ile beynimde şimşekler çaktı. Bizim evden okul yaklaşık 15 dakikaydı. Ulaşım sıkıntısı yok dediğine göre onunda evi yakınlardaydı. Tamam bizim evden 3 sokak
geride görmüş olabilirdim ama o civarda bi eve girmemişti. Ve tahminimce o kaldırıma oturma sebebide hava almaya çıktıktan sonra yorulmasıydı.
Ben: (gülerek) Çok iyi yapmışsın hoşgeldin.
Yağmur: (gülerek) Hoş bulduk bencede öyle oldu pişman değilim (gülmesi yerini tebessüme bıraktı)
içimdeki mutluluk ve huzur, sanki yetmezmiş gibi ikiye katlandı.
Tam ağzımı açmıştım ki zil çaldı. Bahçeye daha yeni çalmıştık bu da neyin nesiydi. Durduk ve birbirimize baktık.
Yüzümüzde buruk bi tebessüm vardı. Ayrılık vaktinin geldiğini biliyormuş gibi. Söze girdim
Ben: Sanırım ayrılmamız gerekiyor. Şey, (ensemi kaşıyarak) Numaranı almamın bi sakıncası var mı?
Yağmur:(heyecanlanarak) Aa, şey, yok tabi hayır neden olsun ki, yani alabilirsin sorun yok.
gibisinden şeyler söyledikten sonra saçmaladığının farkına vardı ve kafasını yere eğerek utançla gülümsedi
Telefonumu uzattım kendini kaydetmesi için. Kendini kaydettikten sonra telefonu geri verdi. Çaldırıp kapattım ve oda beni kaydetti.
Okulun içine girmiştik.
Ben:(Gülümseyerek) iyi dersler
Yağmur:(gülümsedi) iyi dersler görüşürüz
Ben: Görüşürüz
Mal mal sırıtarak sınıfa doğru gitmeye başladım. Sınıfa girdim ve sırama oturdum.
Aras:Ne sırıtıyorsun lan kupon tutturmuş gibi pekekent
diyerek dalga geçene kadar sırıttığımın farkında değildim.
Ben:Ne sırıtması lan dallama. Yok bişey dön önüne.
Aras:Gözlerinin içi gülüyo gerizekalı benden saklayabileceğine inanıyo musun
Ben:Neyi saklıcam olum salak salak konuşma
Aras:gibtir git dalyarak okuldan sonra konuşucaz unutma
Ben:Tamam hadi önüne dön.
dedim o arada hoca derse girdi. Okulda Yağmur'u öğle teneffüsünden sonra bidaha görmemiştim. Yanınada gitmemiştim utancımdan mıdır, kız istemez diye düşünmemden mi
bilmiyorum. Mesajda atmadım hemen. Okul bitti eve gitmiştim. Aptal gibi sırıtıyordum içimde acayip bi mutluluk vardı. Mahallede Herkesle kısa kısa sohbet ediyordum.
Etrafıma neşe saçarak eve girdim. Ev boştu. Hemen televizyonun karşısına kurulup bi film açtım. Ama filme odaklanamadan günü düşünmeye başladım. Mesaj atsam mı atmasam
mı diye düşünürken telefonum titredi.