SON PART !

Eve gittim fakat hiç uyuyamadım zaten şafağın sökmesine az kalmıştı. Oda uyumamıştı biraz mesajlaştık. daha sonra uykuya dalmışım ben ertesi gün uyandım telefona baktım banudan mesaj yok ben attım günaydın diye indim aşağı kahvaltımı yaptım çıktım yukarı aldım elime leptabı biraz takıldım nette birkaç saat geçmişti aradan yine cevap yoktu.
1 Gün geçti cevap yok
1 Hafta geçti cevap yok
Arıyorum açmıyor. 1 Haftanın sonunda engelledi sanırım beni.
1 Ay geçti aralıklarla arıyorum şansımı deniyorum ama çıt yok. daha sonra aylarım depresyondaymışım gibi geçti. arada 2 yıla yakın geçti 2 ay önce gördüm onu. Dedesini ziyarete gelmişti. Kucağında 1 yaşlarında bir bebek vardı. Erkekti. Yanındada kocası vardı.. Bir ara göz göze geldik ve suratına söylemek istediğim tüm şeyleri gözlerimden ona anlatmıştım. Kucağındaki bebeğin çenesi tıpatıp benimkiyle aynıydı. Bilmiyorum belki ben paranoya bağladım. Belkide sadece 19 yaşımdayken bir yerlerde bir oğula sahibim.
Beyler bir işe kalkışmadan ölçüp biçin. Öyle yapın. ileride belki başım yanacak bu mevzu yüzünden bilemiyorum. Şuan günümü günübirlik geçiriyorum...