Elimde değildi, gülmeden duramıyordum. Kahkahalarım o binin çocuğunun bodrumunda yankılanıyordu. Yukarı çıktım,bir sigara yaktım ve olanları düşünmeye başladım.8 senede neler olmuştu. Hayatım mahvolmuştu, gençliğimi kaybetmiştim, annem bir şerefsiz huur çocuğu tarafından katledilmişti.
Aşşağıdan bağırış sesleri yükselmeye başlamıştı tekrar indim aşşagıya, suratına baktım. Senin baban benim hayatımın en değerlisini aldı şimd benden sıra bende diye bağırdım. Suratına bir yumruk attım. Ağlamaya başladı. Ağlama dedim dur daha yeni başladık. Vurmaya devam ettim,bir süre sonra bilincini kaybetmişti.Onu burdan zütürmeliydim artık. Saat gece 12 sularıydı ve o binin süt evladı yine ayılmış yalvarıyordu.
Evden çıktım sessizce, kimse fark etmeden.Bir araba kiraladım, evinin arkasına çektim. Bodruma indim, uyumuştu.Uyan diye bağırdım, gülüyordum.Gece yeni başladı dedim ona ağlamaya başladı tekrar yalvarmaya başladı.Sus lan dedim ağlama, senin baban benim hayatımı aldı elimden, ağlamayı unuttum ben.
Tekrar bayılttım onu sessizce arabaya taşıdım ve gözlerini bağladım.Öne geçtim, marşa bastım, araba çalıştı.Ve yolculuk başlamıştı.