ertesi gün merve eliz'e gerçek baknickime'yi anlatmış.

onun bildiği baknickime'nin şimdiye kadar hiçbir kızla bir münasebeti olmamıştı. bu tip şeylere çok uzaktı. başımdan geçenleri öğrendikten sonra hiç bilmiyordum ya şeklinde uzaklara dalmış.

o gün son dersten önceki teneffüs bir konuşmamız oldu eliz'le. eliz'in yüzüne karşı açık açık ben seninle sevgili olmak istiyorum dedim. eliz'le konuşurken aklından o kadar çok düşünce geçiyordu ki adeta projeksiyonla bana yasıyordu. eliz'in bana fazlasıyla değer verdiğini biliyorum. hatta bu değerin arkadaşlıktan fazlası olduğuna da eminim. ama onun bunu kabul etmesi ne kadar süre alacak bilmiyorum. çünkü daha kendine itiraf edemiyor.

o gün konuşmamız yarım kaldı. ama 2 gün içerisinde bir başka olay daha oldu.

okulumuzda bir kış balosu düzenlenecek. işin başında ayça var. bizim sınıftan bir kızdan rica ettim ve baloya sedef'le geleceğimizi ayça'ya söylettim. hıı iyi bari baknickime spiderman maskesiyle gelir artık tarzı bana karşı iğneleyici laflar kullanmış.

ayça sen haksızsın muallak, seni kınıyorum ve sana laflar hazırladım.

bu olayın olduğu gün eliz bir de ayça olayının azıcık çarpıtılmış versiyonunu öğrendi. olayın benim hiç gibimde olmaması gibi. ama hakikaten gibimde değildi zaten. sadece reddedilmiş gibi olmak biraz koymuştu. ama ayça'nın yarası olduğunu öğrendiğimde o konu bende kapandı. belki bir-iki hafta içinde kapı tersten açılır kim bilir...