zombili hikaye

Edit : Beyler zombili hikayem diye başka bir hikaye yazıyodum bu onun aynısı. Orada bir kac hafta entry girmedigim icin unutuldu o yüzden bu entryi açıp yazmaya başladı.Önceden yazdıklarımı hızlı hızlı atıcam ardından hikayeye devam edicem.

Rezlerinizi alın bekleyin çok seri devam ediyorum

Çok yüksek bir sesle gözlerimi açtım. Karsımda duran duvar saatine baktığımdaysa saat 7.30'du.Kendimi yataktan atarak solumdaki cama koştum. Ortalık resmen savaş alanı gibiydi. Kabus görüyorum sandım ama maalesef kabus degildi.Ülkemin savaşa girdigini sandım. Fakat zaman dahada ilerlediginde Ülkemizin değil tüm dünyanın bir savaşın içinde oldugunu anladım. Etrafta ölü , kaçışan ve eli, ayağı vs. kopmuş yerde yatan insanlar vardı.Ve delirmişcesine insanları katleden diğer insanlar. Vahşi bir kaplan gibi ağızlarıyla , elleriyle insanları öldürüyordular. içimi öyle bir korku kaplamıştı ki on dakika boyunca öylece durdugum yerde donmuş ve dışarıyı seyrediyordum. Bomba sandıgım ses ise arabanın patlaması oldugunu düşünüyordum.Bu insanlara nolmuştu diye düşünüyordum. Neden insanlar birbirini öldürüyordu diye düşünürken dış kapının tekmelendigini fark ettim. Sesi duymamla arkamı dönmem bir olmuştu. Odamın kapısını açtım ve dış kapım hala tekmeleniyordu. Kapının gözünden baktıgımsa bir insanın daha doğrusu bir zombinin kafasıyla kapıma vurdugunu gördüm. Kafasını bir ileri bir geri getiriyordu.Bir kulagı yoktu ve yüzü resmen sapsarıydı ve çok zayıftı.Her tarafı öldürdügü , katlettigi insanların kanlarıyla doluydu. Korkmuştum. Giremeyecegini bilmeme rağmen kapıyı kitledim.Bu yaptıgım en saçma şeydi. Kilit sesiyle tahminen üç dört tane daha zombi doluştu kapıya. Onlarda kafalarıyla ve ayaklarıyla kapıyı tekmelemeye başladı. Hepsinin yüzü ölü gibiydi ve aşırı korkunçtu. Hemen korunabilecegim bir şey aradım mutfaga geçip. Bıçak buldum. Fakat çok kısaydı. Onları uzaktan halledebilecek bir şeye ihtiyacım vardı.Bir silahım olsa hiç fena olmazdı.Ama kullanmayı bile bilmiyordum zaten bilsem bile sıradan bir üniversite öğrencisiydim nereden silahım olucaktı ki.Birden dolabın arkasındaki döner bıçağını gördüm. Aradığım şey işte bu dedim. Hemen alıp salondaki masaya koydum. Ardından okul çantamı aldım ve dolapta ne kadar hazır yiyecek ve içecek varsa doldurdum.Çoğunlukla küçük ve doyurucu şeyleri aldım.Ben resmen bir savaşa giren bir asker gibi teçhizatlanırken zombiler hala kapıyı tekmeliyorlardı. Kapıya her vurduklarında kalbim bir tık daha hızlı atmaya başladı. Elimi hızlı tutmalıydım. Okulda , televizyonda gördüklerimi yaptım.Bir depremde neler alınacagını biliyordum ve bu olayıda bir deprem gibi düşündüm. Fener , sağlık çantası vs. aldım. Kartonumdaki son 4 paket sigaramı, çakmagımı ve masanın üstüne koydugum döner bıçağınıda aldıktan sonra evden çıkmanın bir yolunu bulmalıydım. Kapıdan çıkamazdım. Evin en üst yani 4. cü katında oturuyordum. Camdanda atlayıp kacamazdım. Birden yangın merdiveni geldi aklıma. Hemen yangın merdivenine koştum. Fakat yangın merdiveninin altındada zombiler vardı. Evdeki soda şişelerini alıp atabildigimin en uzagına attım ve zombileri o yöne çekince ışık hızıyla indim merdivenleri. Zombiler şişelerden çıkan ses doğru gidiyordu. Onların zıt yönünde koşmaya başladım.Ara sokaklardan gidiyordum.Ve sağa döndüğümde 2 zombinin yerdeki bir insanı parçalara ayırdığını ve yediklerini gördüm. Midem o anda agzıma gelmişti. Bıçağımı çıkardım fakat onlar ne kadar insan olmasada hiç insan öldürmemiştim.Hem korkmuş hem de çekinmiştim. Onları öldürmek yerine koşmaya devam ettim.Şehir merkezine doğru gidiyordum ve bunun saçma oldugunu düşündüm.Çünkü orası şimdi daha kalabalıktır. Yönümü şehrin dışına ormanlıga doğru çevirdim. Yolda giderken o kadar iğrenç şeyler gördüm ki.Bunlar kesinlikle insan değillerdi.Çünkü o kadar vahşi varlıklardı ki yaşlı , çocuk , kadın dinlemiyorlardı.Tek hedefleri vardı. Kişi , millet , cinsiyet ayırmadan tek bir hedefleri vardı.Öldürmek. Gördükleri her kişiyi resmen kutsal bir görevmişcesine öldürüyorlardı. Hatta öldürmekle kalmayıp paramparça ediyorlardı.Şehrin dışına çok vardı ve sigara içen biri oldugum icin çok yorulmus ve kesilmiştim.Ve şehrin dışına giden en kısa yoldan gidiyordum fakat önümde bir zombinin bir insanı katletmiş ve parçalara ayırıp yedigini gördüm. Ondan korktum ve başka yoldan gitmeyi düşündüm. Fakat hem yolum çok uzayacaktı hemde o yolu gidecek takatta değildim.Bu yüzden bu zamanların çok daha ilerisinde öldürmeyi meslek haline getirmemin ilk adımını atıcaktım.Onu öldürücektim.Çantamı çıkarıp kenara koydum. Döner bıçağımı çıkardım. Filmlerde gördüğüm şekilde tutuyordum. Resmen bir samuray gibiydim. Fakat korku hislerim benle aynı fikirde değildi. Zombi gittikçe yaklaşıyordu.Bir adım attım. Aramızda 2 metre oldugunda kendimi ileri attım ve karnını kestim. Mide asitim agzıma geldigini farkettim resmen kusucaktım. Zombide hiçbir acı hissi yoktu. Sanki bir sinek konmuşcasına umursamadı karnına açtıgım yarayı ve hala üzerime doğru gelmekteydi.Ne yapıcagımı bilemedim ve bacagına dik bir şekilde döner bıçağını soktum. Bıçağım bacagında kaldı. Döndüre döndüre geri çektim bıçağı. Topallaya topallaya bana gelmeye devam ediyordu. Korku ve şaşkınlık içinde geri geri adım atıyordum. (bkz: )Ve birden beynine hedef almam gerektigini düşündüm. Yukardan beynine döner bıçağını indirdim. Birden durdu ve bıçağı saniye içinde çıkartıp aynı şekilde tekrar yukardan soktum. Dahada dibe girmişti.Ve bu sefer boynuna bir darbe indirdim ve kafası kopmuştu. Artık dayanamadım ve arkamı dönüp kustum. Zombiye döndüm."Bunu ben mi yaptım ?"dercesine döner bıçağına baktım.Her yerim kan olmuştu ve iğrenç kokuyordum.Ama başarmıştım. Hemen zombinin üstünde hızlı bir şekilde silebildigim kadarıyla bıçağımı sildim arkadan gelen zombileri görünce onun üstünü bile aramayı düşünmeden çantamı alıp kaçmaya başladım. Sigara içen biri olmama rağmen öyle bir koşuyordum ki resmen bir atlet gibi. izimi kaybettirmiştim. Yavaşladım. Daha doğrusu yavaşlamak zorunda kaldm. Cebimden bir sigara çıkardım. Yakarak yoluma devam ettim. Otobana çıkmıştım artık. Yolda terkedilmiş arabalar vardı. Havada akşam olmaya başlamıştı.Şuanda kalabilecegim en güvenli yer bir arabaydı. Camları ve kapıları sağlam bir araba buldum. Camlarıda filmliydi.Bu benim için kamyonet dolusu bir yemek bulmak gibiydi.Çünkü bu sayede zombiler beni göremiyecekti. Arabada da bir sigara yaktıktan sonra.Çantamı yastık şeklinde kullanarak zorda olsa uykuya daldım.