Ben---Senin ananın amciğini giberim lan
Cengiz---Gel lan gel
Aynı filmlerdeki gibi birbirimize koşmaya başladık.O benden daha iriydi ama ben daha esnektim. Kendimi kaybetmiştim hareketlerimi kontrol edemiyordum. Oldukça yükseğe zıplayıp bunun suratına tekmeyi koydum. Yere düşmedi oruspu çocuğu..Ama sersemlemişti. Kendine gelmesine fırsat vermeden boynunu koltuğumun altına alıp yumruklamaya başladım.. Sonra araya birileri girdi. Manyak cengiz ağzı yüzü kan içinde gülüyordu.. Pgibolojimi bozmuştu am düdüğü... Bacağımda bir sızı hissetim önce. Sonra gözlerim kararmaya başladı.. Yanıma koşarak Kemal abinin geldiğini hatırlıyorum. Uyandığımda hastanedeydim.Şiş sokmuş amın feryadı da o anki ruh haliyle farketmemişim..1 ay yattım hastanade ama kimseyle görüştürmüyorlardı. Ameliyat oldum.. Geri döndüm koğuşa, Cengizi yollamışlar yok.Ama gitmeden kemal abi sağolsun halletmiş.. Günler sıradan geçiyordu. Kemal abinin de 12. Senesi bitecek nerdeyse aynı hafta çıkacaktık..Çıkmamıza 2 haftadan az kalmıştı. Kemal abiyle konuşmuş çıkınca bizimle çalışmaya ikna etmiştim..Abi kardeş gibi olmuştuk.Bir gece gürültü koptu koğuşta, yatağımdan fırladım. Gardiyanin ""Kemal"" diye bağırdığını duydum. Bağriş seslerinin geldiği yere doğru koştum. Kemal abim delik deşik edilmiş, şişlemişler.Yapanlar 2 kişi.. Gardiyanlar yapanları çoktan almışlar. Kemal abim yerde yatıyor..Üstüne kapandım ağlamaya başladım..Bir sevdiğim insan daha gitmişti hayatımdan.. Neden yapmışlardı anlam veremiyordum.Tam da cezalarımız bitecekken.. Müdür izin verdi cenazesine gitmeme.. Defnedilirken bir çocuk gördüm 16 yaşlarında ya var ya yok.. Oğluymuş kemal abinin.. Ağlıyor derinden. Babannesiyle kalıyormuş çocuk. Adresini aldım, çıkınca yanına gelmeye söz verdim.. Sayılı günler çabuk geçti. Abim ve Mert arabayla gelip aldılar beni.. Dinlendikten sonra abimlere durumu anlattım Kemal Abinin oğlunun yanına doğru yola çıktık..Çocuk okumuyormuş zaten, şeker fabrikasında çalışıyormuş. Abimlere söyledim, çocuk bizim yanımızda çalışmaya başladı, Kemal abiye