Ellerimin arasından kayıyordu bir yıldız misali en kötüsüde ben hiçbirşey yapmıyordum gece telefonu kapattım ama uyuyamamıştım. Babam yine koltukta sızmış kalmıştı. Bende onu kaldırıp yatağına gönderdim sonra televiyonu açtım sabaha kadar reklamları izledim. Sadece kafamı meşgul ediyordu. Uyumak istemiyordum düşünmek gözlerimi kapamak. Melisin gülüşü geliyordu çünkü aklıma onun gülüşünü göremek istemiyordum. Ama elde değildi ki ne aklımdan ne de kalbimden çıkıyordu heran karşımdaydı sanki bana bakıyo gazete okuyodu sürekli. Sabah 4 e karşı bende uyuyakalmışım bundan sonra hep bu şekilde olcaktı zaten artık uyuyamazdım olursa sızar kalırdım biyerlere.