Gün sonunda çantamı sırtıma taktım ve okulun kapısına yöneldim. Kapıdan çıkar çıkmaz okul bahçesinin dışında bekleyen tayfayı gördüm. zütüm üçbuçuk atmaya başladı çünkü tayfa dediğim 8 kişilerdi. Benim tek başıma çıkmayacağımı düşünmüş huur evlatları. Artık dönüş yok derken ve yavaş yavaş okul bahçesinin kapısına yürürken aklımdan planlar kuruyordum. Nasıl yaparım da kaçarım diye. Hafif samimiyetim olan çocuğun birine yaklaştım ve kanka çantayı sana doğru attığımda bizim evin oraya bırakır mısın dedim. Çocuk daha ne dediğimi anlamadan çantayı kucağına atmış ve okulun arka tarafına doğru koşmaya başlamıştım beni gören binler okulun arka tarafına koşmaya başladı. Ben de kıvrak hareketimle ön bahçeyle arka bahçeyi birleştiren aradan tellerinden üzerinden atlamaya çalıştım ama dıbınakodumun telleri sanarsın beş metre tutunamadım bile arka bahçe tarafına yöneldiğimde çoktan yannanı yediğimi anlamıştım muallaklerden birini iterek savuşturdum. Bi diğerini koşarak geçtim ve sonra çat diye sol kulağımda bi çınlama duydum. iki bin beni çoktan tutmuş bi diğeri yumruklamaya başlamıştı. Yaklaşık 2 dk yumruk yedikten sonra Aysuyu seven çocuk karnıma tekmeyi gömdü ve bırakın dedi. 2 kişi dayak yeyişimi izliyordu. Bi daha o kızla iletişime geçme dedi Aysuyu seven çocuk. Ben artık gözü dönmüş bi abazaydım bu imkansız gibiydi. Beni bıraktıklarına izleyen 2 kişi geldi ve evd kadar beni zütürdü. 2 hafta suratım mosmor gezdim.