Sona son adım

Bu resmen gibiş demekti heycandan ölüye saplıycaktım amk sağı solu kolacan ede ede kaçıyodum ki amk köyü keraneye dönmüştü resmen burak imamın karıyı almış arıların ordaki kerbin kilerde gibiyodu 50 metre ötede millet akşam namazında 20 metre ilerde ki musalla taşında iki saat önce cenaze vardı amk neyse beni farketmediler münevverin yanına gittim dıbına koduğumun kızı ki kodum hala konuşuyodu işte belime sarılınca şöyle hissettim ondan dona kaldım falan diye dayanamadım ve sus dedim ne susu be diye atar yapınca çektim kendime yapıştım amk derdi neydi bilmiyorum uzun süre çırpındı kollarımda ama elim kıymetliyle temasa geçince durdu ve fırındaki tahta ekmek masasında unlu unlu bi güzel gibtim sonra daha fazla konuşmasına fırsat vermeden uzaklaştım ordan o toplanana kadar baya uzaklaşmıştım ve caminin oraya geldim burak da ordaydı ozanda tekrar helallik alıp kaçar adım ayrıldık ordan hava baya kararmıştı ama dolunay yeterince aydınlatıyodu yol boyu ozan amk sümeyyeyi bi rahat bırakmadılar ahıra geldi geldi gitti bende elim gibimde kaldım inek gibicektim az kalsın diye ağlıyodu yine burak sa halinden memnun ama düşünceliydi neyin var diye sordum ve bin gülüşü yaptım döndü ve cenazeden sonra akşam namazına müteakip imamın karıya kaydım amk daha neyim olsun züte girdi yatacak yerim yok olum dedi bizde hunharca gülerekten eve gittik