iki ya da üç gün önce, su içmek için uyandığımda başıma gelen korkutucu durum.

salon/mutfak alanına geçip ışığı yaktığımda, bu böcük kardeş karşıdan karşıya geçiyordu ve ışık yanar yanmaz yolun ortasında kalakaldı.
ben de onu yolun ortasında zınk diye durur vaziyette görünce kalakaldım.

1 dakika boyunca birbirimize karşılıklı olarak baktık. 
bu bakışmadan önce sıkılan taraf o oldu ve hızla üzerime koşmaya başladı. koştu koştu koştu...

ben yerimden bile kıpırdamayınca, "deli zaar" diyip aniden yolunu değiştirip mutfak tezgahının altına girdi. ben de hızla ışığı söndürüp odama kaçtım.

su da içememiştim, çişim de gelmişti... sabah olmadan odadan çıkamazdım...
ama idrar kesem tüm vücudumu ele geçirince önce odamın ışığını ve kapısını açtım. sonra pıst, şişşşt, hoop diye sesler çıkartıp odadan çıkacağımın ve ortalıkta dolanıyorsa kaçmasının mesajını verdim.
sonra hızla tuvalete gittim ve odama geldim...

o günden sonra evde temkinli hareket etmiş olsam da hiç karşılaşmadım. bugün, böcüğün gittiğinden iyice emin oldum.

arkadaşıma göre, kendisi keşifçiydi ve etrafta bulaşık ya da atıştıracak kırıntı olmadığını fark edince gitti.

bana göre, karşılıklı bakışmalarımızdan iyi niyetimi anladı, kendisini öldürmediğim ayrıntısına istinaden "yüce sahip beni bağışladı" dedi ve gitti.

üstüme niye yürüdü acaba? korkup kaçarım diyeyse, zaten korkumdan kaçamamıştım