Volta atmaya devam ediyorum. Sinirimden duvarları yumrukluyorum, içime sanki bir öküz oturmuştu. Bizim apartmandan bir abi vardı, Rüstem abi, işten geliyordu. Oda duvarları yukladığımı görüp, napıyon olum? Duvarları daha yeni boyattık dur 2 dakka dedi. Bende yumruklamayı kestim. Elimin ağrımaya başladı sonradan tabi. Sonra Rüstem abi, neyin var olum, duvarla alıp vermediğin ne? diye dalga geçti.

Ben: Yok abi bişey diyip geçtim kaldırıma oturdum.

Rüstem abi tekrar yanıma gelerek, bir derdin varsa söyle bana. Ben ciddiyim, neyin var senin?
-
Bende, birşey yok Rüstem abi sağolasın diyip, başımdan savdım.

Hala içimden ulan kuzenidir, kuzenidir. gibtir et diyip duruyordum, ama ne kadar kuzenidir desemde, öyle öptüğü için yinede kıskançlığımı bastıramıyordum.

Tekrar Leyla'yı aradım, 10 defa. inat ettim açana kadar arıyacaktım. En son telefonu başka birisi açtı. Alo ne arayıp duruyorsun kızımı diye bağırdı. Annesinin olduğunu anlamıştım, sesimi bile çıkarmadan kapattım telefonu. Bu sefer de korkmaya başladım.