Acile kadar geldik, içeriye hemen almadılar bizi. Bir sürü kişi vardı amk, sıra alıp beklememizi söyledi. Öncellik daha acileyeti olan hastalara. Neyse Leyla ile oturup beklemeye başladık. Birazda sohbet ediyoruz. Sıra alıyoruzda, içerde ki güvenlik sesleniyor sırası gelen isimleri. Dayanmadım güvenliğin yanına gittim, hocam kaç saattir bekliyoruz bizim sırada nerede? Bekle biraz dedi. Kapıda Leyla ile dikildik bekliyoruz. Bi 5 dakka sonra güvenlik aldı içeriye, keşke sağlık ocağına gitseydik Leyla dedim. ikimizin de aklına gelmemişti tabi, hemen alır gönderirler diye düşünmüştük.

Neyse içeriye geçtim, doktor otur şuraya geliyorum dedi. Doktoru biraz bekledikten sonra geldi yanıma.

Doktor: Neyin var?
-
Ben: Ölüyorum hocam sanki heryerim ağrıyor, derim acıyor. Sürekli öksürüyorum. Gözümü açamıyorum
-
Doktor: Hiç öyle gözükmüyor be oğlum.
-
Leyla'da arkasında, velim gibi;

Evet hocam, tüm gün yanındaydım dedi.

Doktor aldı dondurma çubuğuna benziyen birşeyle, ağzımı açtı baktı. Göğüsümü dinledi. Kulaklarımın içine baktı.

Gülerek şifayı kapmışsın dedi.

Ben: Nasıl bir şifa hocam?
-
Doktor: Soğuk algınlığı
-
Ben: Hocam kendime nasıl gelebilirim?
-
Doktor reçeteye birşeyler yazdı ilaçlar. Elime bir kağıt verdi git şurada iğneni vurul, sonra gidebilirsin dedi. Ulan iğneden hiç hazmetmem, Leyla'da yanımda olunca çaktırmamaya çalışıyorum.