"Umutsuz olduğu bir anda sevmek, ister her insan.
Birazcık şanslıysan neden olmasın" dedi benim mırıldandığım şarkıya karşılık. Çok güzel söylemişti melodik bir ses ile. Sesi zaten mükemmeldi. Söyledikleri de çok anlamlıydı başımı başına yasladım biraz durduk öyle ve sonra;

"Çok güzelmiş bu" dedim. "Kimin şarkısı ?"
"Pinhani.." dedi. Biliyordum hatirlamistim. Bir gruptu bu. Meşhur Kavak Yelleri dizisinde çalardı şarkıları. Izlemememe rağmen duyardım ondan bundan hep.
"Hayırdır kavak yelleri mi izliyorduk" dedim.
"Yoo hayır dedi. Bir wattpad hikayesinde karşılaştım solucan diye bir hikaye."
Wattpad mi? Yok artik ya dedim
"Sen de mi bunları okuyan kızlardansın" dedim.
"Hayır dedi. Arkadaşım okuttu ben de okuyunca ister istemez begendim güzeldi. Zaten ondan başkasını da okumadım" dedi.
"Neyse" dedim "şarkı için teşekkürler çok güzeldi."
"Önemli değil seninki de öyleydi ben de tesekkür ederim hem akşama devamı da var" deyip güldü. Yine icime kurt dusurmustu isi gucu merak ettirmekti bu kızın. Ama böyle çok iyiydi. Çok tatlıydı.

"Biz birbirimize daldık saati unuttuk" dedi.
Baktım saat 4 olmuştu. Yaklaşık 3 veya 3.5 saattir öylece duruyorduk o bankta. Insan sevdigiyle beraberken gercekten anlamiyor o vaktin nasil gectigini. "Evet, baya olmuş ya ama ben böyle iyiyim" dedim.
"Ne yalan söyliyeyim ben de iyiyim" dedi.
"Ama ben anneme işini görüp gelicem dedim biraz geciktim sanki" diye devam etti kıkırdayarak.
"Hadi ya dedim istersen evine doğru gidelim"
"Benim icin öylesi daha iyi olucak şimdilik" dedi. "Ama her zaman benden bu kadar kolay kurtulamazsın" diye ekledikten sonra gözlerini kısıp güldü dişlerini göstere göstere.