Anılın yanına gittim 'ne söylediği şerefsiz' dedi, anılda benim gibi kıl oluyordu. Belkide çoğu zaman aynı düşüncelere sahip olduğumuz için bu kadar iyi anlaşıyorduk anılla. Zor zamanlarımızda birbirimize destek oluşumuz da küçümsenmeyecek bi sebep tabi.

Anlattım konuştuklarımızı, sinanın beni tehdit olarak gördüğünü de söyledim. Seni görmeyecekte kimi görecek dedi bin gülüşü atarak. Bu gülüşün altında bişeyler saklıydı, 'niye' diye sordum. Ezgisu senin için bi çocukla tartışmış demiştim ya, o çocuk sinanmış dedi. Vay anasını satayım, olaya bak lan sen. Meğer ben okulu giblemezken, okulda benim için neler olmuş. 'ilginç' dedim, o sırada zil çaldı ve hiç alışkın olmadığım şekilde atraksiyonlu geçirdiğim öğle arası bitmişti. Diğer tenefüsler birşey olmadı, ezgisunun beni keskin gözlerle kesmesi dışında. Okul çıkışı, güvenlik ahmet abiye gorusuruz dedim, 'karşı tarafta biri seni bekliyor questzum' deyip göz kirpti. Kim acaba diye karşıya bakiyordum ki arkadan biri dokundu.

Arkamı dönünce ezgisuyu gördüm, nereye gidiyorsun dedi. Sanane kızım, sen hayırdır yani? Tabi kırılmasın diye 'işim var' dedim sadece. O sırada yolun karşısında parlayan bi güzellik gözlerimi aldı, lan bi baktım gamze. Okulumu nerden öğrenmişti amk? Hem okul konusu açılınca bile çekindiğimi bildiği halde okuluma gelmişti. Sonra birden içimde korku oluştu, acaba ezgisuyla konuştuğumuzu görmüş müydü?