Adam akıllı konuşmaya geldik, senin söylediklerine bak dedi, hak ediyorsun amk bini, daha fazlasını hak ediyorsun. Ne diyeceksen söyle dedim insanların bizi izlemesinin verdiği gazla. 'Özel' dedi, bu defa kabul ettim, anlayışlı adamımdır kendimi övmek gibi olmasın ama.

Geçtik arka bahçeye, oturduk banka yalnızız. Konuşmaya başladı bu, saçma sapan şeyler söyledi başta, dinliyor gibi yaptım ama bu yıl kim şampiyon olur acaba diye dusunuyordum. En son 'ben ezgisuyu seviyorum' dedi. Çocukta bizdeki gibi çekinme falan hiç yok dıbına koyayım pekekent sonuçta. Ee? dedim, 'o kızdan uzak dur' dedi. Lan gülesim geldi o an, tehdit etmeninde bi usulü var, sesin titreye titreye nasıl tehdit ediyorsun amk. Ne düşündüğün beni kasmaz ama işim olmaz benim deyip kalktım banktan. Başka biri söylese eyvallah derdim beyler ama bu hakaret kelimelerinin yetersiz kaldığı bine kıl oluyordum.

Anılın yanına doğru giderken ezgisunun gerçekten benden hoşlandığını dusunmeye başlamıştım, sinan pekekenti beni tehdit olarak gördüğüne gore vardı bildiği birşeyler..
Edit;Beyler arkadaşlardan ders notu dilendiğimden geç yazıyorum biraz