Hızlı adımlarla yanımıza doğru geliyordu yanında 4-5 adamla, sinirli olduğu yüzünden anlaşılıyordu. iyice yaklaştıktan sonra 'konuşmamız lazım' dedi. iyi dedim konuşalım, yalnız dedi. giberim seninle özel ne konuşabilirim ki diye düşünüp yürümeye devam ettim, giblemedim sinanı. Arkamdan tekrar bağırdı questzum diye, bu defa anıl bağırma lan diye karşılık verdi.

Bu sinan muallaksinden bahsedeyim, her okulda olur ya beyler böyle kızlara kanka ayağına takılan, ortam yapmak uğruna zütünü gibtirebilecek, yavşak olduğu suratına yansımış tipte biri. Boyu fazla uzun değil, vücududa yok hani teke tek çıksak rahat alırım kaldı ki okulda anıl dışında kimsede zorlanmam teke tekte. Ulan bacağıma kadar gelen çocuk yanında 4-5 adam var diye artistlik yapıyordu. Gelemem ben böyle insanlara amk ne muhabbet ederim ne selam veririm.

Neyse döndüm tekrar arkamı, sinana doğru 1-2 adım attım. konuşmak istiyorsan önce o sesini biraz düşereceksin dedim, okuldakiler iyiden iyiye etrafımıza toplanmaya başlamıştı. Ben biraz üzerine yürür gibi olunca geri vites attı gevşek, bak düşman olmamıza gerek yok, ben zaten konuşup anlaşmaya geldim dedi. Adam olmayana düşman bile olmam dedim, çok sevdiğim aşık veyselden alıntı yaparak. Etraftakiler gülmeye başlayınca bu iyice sinirlenmeye başladı..