1 saat orda öylece melisi düşündüm aklımdan ağlaması yaşlı gözleri gitmiyordu onun gibi birisi nasıl üzülebilirdi her an gülen bi kızı ağlatmak kimseye yakışmazdı. Bunları düşündükçe sinirleniyordum. Birde şerefsiz ppostasını koymuştu bana olaylar aklıma geldikçe kafamı duvarlar vurdum. Sonradan aklıma tekrar melis geldi bu sefer ben onu aradım. Açtı telefonu nasılsın dedim
Melis : iyiyim noldu yine merak mı ettin gülmeye başladı
Ben : biraz kekeledim sesimi topladıktan sonra evet dedim bu gün çok kötüydün
Melis: önemli değil olur arada böyle şeyler
Ben : kusura bakma bizim yüzümüzden geldi başına
Melis: sizinle alakası yok olacağı varmış, sen naptın evde misin
Ben: babamın yanından çıkıyorum yeni eve geçiyorum.
Melis : yarın gazeteyi sen okuyup gelceksin haberin olsun.
Daha sonra telefonu kapattık..