Leyla: boşver.

Ben: Anlat hadi, herşeyi boşverip duruyorsun!

Biraz daha ısrar ettikden sonra başladı anlatmaya.

Leyla;

Seninle en son telefonla görüştükden sonra, namaz kılmaya gittim. Az uzanayım diyip geçtim yatağa yattım. Uyuya kalmışım, ve bir rüya gördüm.
-
Ben: ilginçç
-
Leyla, işte sen herşeyle dalga geçiyorsun diye anlatmak istemiyorum!

Ben: Dalga geçmiyorum, Leylam, devam et.

Leyla;

Rüyamda mahallemizde, komşumuz olan Şerife teyzeyi gördüm.

Ben: o kim ki?
-
Leyla: Komşumuz dedim ya.

Kendimi onun evinin içinde görüyorum. Yatakta yatıyor makinelere bağlı bir şekilde yatıyor. Ama şişman olan Şerife teyze gitmiş, zayıf, çökmuş biri olarak gördüm. Onu uyandırmaya çalışıyorum, uyanmıyordu. Sonra gökyüzüne doğru bakıyorum, hava kapanmaya başlıyordu. Sonra senin sesini duyuyorum, ama seni göremiyorum. Birden ev sallanmaya başlıyor, deprem oluyordu. Deprem bittiğinde hastane de gözümü açıyorum, sen gelip beni kaldırıyorsun. Üzerine beyaz bir önlük giyip, şerife teyzenin yanına gidiyorsun. Bi bakıyorum, Şerife teyzenin bebeklerde ki gibi bir kordonu var. Ama bu kordon, tavana bağlı çok uzundu. Benden makas istiyorsun, bende sana masanın üzerinden alıp veriyorum makası, sende kordonu makasla kesiyorsun. Şerife teyze, birden ayağa kalkıp, gözlerini fal taşı gibi açıp bize bakıyor. Birşeyler söylemeye çalışıyor ama duyamıyorum, sen tekrar yanına gidip. Onu yatağına yatırıyorsun. Sonra dışarı doğru ikimizda yavaş yavaş çıkıyoruz. Arkamı döndüğümde Şerife teyze çürüyüp kurtlanmıştı. Korkuyordum, sende yanımdan gidiyordun.

Ben: 5 Saniyede bu kadar çok şeyi nasıl gördün be Leyla?

Leyla, anlatmaya devam etti