Gün 4:

Evet ertesi gün oldu ben eşim ve çocuğumu evde birakip büyük kasa arabamla erzak su ve silah depolamaya gittim ama tek giden ben değilmişim bunu anladim. Her yer hinca hinc doluydu millet birbirini eziyordu zombi salgini buraya kadar gelmeden bu kalabalikta ölmek mümkündü. Ama yapacak birşey yok basladim bende aranmaya. Calisirken ust Komşum olan alperi gördüm. Alper hem Komşum hem de liseden beri arkadasimdi sürekli birbirimize gider geliriz. Alper evlenip ayrildi bi tanede 11 yasinda kiz çocuğu var adi Aysu. Onu evde birakip cikmis aranmaya. En sonunda baya bi mücadeleden sonra yeterince topladigimizi düşünüp ve sonra tekrar geliriz diyerekten evlerimize döndük. Saatler çok cabuk geçiyordu. Benim arayacak hic kimsem yok annem babam vefat etti bi eşim var yanimda. O da annesini babasini arayip helallik almis. Onlar malatya da bizde istanbuldayiz. Sanirim onlara daha cabuk yayilacak. Bizim apartman 5 katli bi apartman bütün komşularla görüşüp apartman kapisini cevreletmeye karar verdik. Bütün camlari olasi bi zombi saldirisina karsi guclendirdik. Apartmanimiz guvendeydi ama nereye kadar?