o anda banyonun ışığı söndü amk, ışık söner sönmez gökhanı kapıdan çektiğim gibi kapıyı açtım ve neredeyse ışık hızında koşa koşa aşağı inmeye başladım amk. gökhanda bana yetişmiş, kolumu tutmaya başlamıştı. ikimizde aynı anda kol kola bahçeye fırlayınca bahçedeki herkes bize baktı aq rezil olduk.

neyse, hiçbir şey yok gibi bizde diğerlerinin yanına oturduk ama ikimizin de aklında az önceki şey olduğu belli. anne dedim, bize yiyecek birşeyler ayarlar mısın? mutfağa gidip atıştırmaya korkuyorum diyemezdim ya amk.

annem geldi, dedim anne tanıdığın iyi bir hoca var mı? annem tuhaf tuhaf yüzüme baktı amk, sen böyle şeylere inanmazsın nikbar, hayırdır bir sıkıntın falan mı var? dedi. ne alaka anne ya dedim, kaç zamandır inanmıyorum bir anda mı inanmaya başlayacağım. bir arkadaşım sormuştu, onun için sordum allah allah diye atar yaptım ama inanmaya başlamıştım bile amk.

annemden bir hocanın adresini aldım, gökhan kaş göz falan yapıyor. dudaklarımı oynatarak sus dedim, anlatırım, sus şimdi.