/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
  1. 51.
    +2
    uyandığımda hava çoktan kararmıştı, gökhan çoktan uyanmıştı ve hala bizdeydi. annemlerle bahçede oturuyorlardı. kaş göz yaptım içeri çağırdım, annemlerin yanında tuvalete gidicem ama korkuyorum diyemezdim amk.

    gökhan geldi, gel lan tuvalete giricem beni bekle dedim. gülmeye başladı şerefsiz, ben uyandığımdan beri tuvalete giremedim korkudan dedi ashshshsh.

    neyse o girdi kapı açık işedi, elini yüzünü falan yıkadı bi, bende koridorda bekliyorum. sonra ben girdim o beklemeye başladı, tam işedim, elimi yüzümü yıkadım çıkıcam gökhan banyoya girdiği gibi kapıyı jet hızıyla kapattı amk.

    noluyo lan dedim, hiç tepki vermedi. kapıya sırtını yaslamış gözleri kapalı dua ediyordu. aha dedim içimden, sıçtık yine. abi dedi, annen kapıdaydı dün geceki gibi gördüm dedi. olum dedim aç bak şu kapıyı, gibtirtme belanı birisi görücek rezil olucaz, adımız çıkacak. bunları söylerken içten içe korkudan içe doğru sıçıyordum, bildiğim bütün duaları da ediyorum. burda ölmesek bari, tak yolunda gidiyoruz aq diye düşünüyorum.
    ···
   tümünü göster