Bu sabah düşündüm de panpalarım
gelmişim 25 yaşıma, bu yaştan sonra zorunlu asosyal oluyorsun zaten. 5 gün it gibi çalışıp haftasonu uyuycam kafasında oluyorsun. belki ayda yılda bir pazar günü bir buluşma vs olur da giderim.

ama ben asıl daha ergen, daha genç tayfaya, 14-20 yaş arası tayfa için düşündüm bunu. kendim o yaşlardayken pek asosyal sayılmazdım ama keşke asosyal olup o saçma sapan insanlarla tanışmasaydım, oturup ders çalışıp daha iyi hayat şartlarına sahip olsaydım diyorum kendi kendime çoğu zaman.
bu yüzden düşündüm. gerçekten asosyal olmak, evde durmak niye kötü bir şey olarak algılanıyor? bizim de zamanında geceyi gündüz ettiğimiz insanlar vardı eee şimdi neredeler diyorum kendime. 1-2 tane gerçek dost dediğim insan dışında hiçbiri kalmamış. insanlar böyledir. dünya değişiyor insanlar da buna bağlı değişim gösteriyor.
o yüzden dışarıda pek bir tak yok. evde film izlemek, kitap okumak insanı daha fazla mutlu ediyormuş. bunu anladım hadi sağlıcakla kalın.