Sabah uyandım bugün günlerden pazardı işe gitmeyecektim. Güzelce kahvaltımı yaptım kendime çeki düzen verdim belkide hayatımdaki en önemli işi yapmak için hazırlandım ve kitabı okumaya basladım. Kitapda metro ile kızılıya gideceğim felan yazıyordu(bilen bilir ankaranın en kalabalık semti) bu kolay diye düşündüm evde otururum olur biter. Okumaya devam ettiğimde kızılayda bır kız ıle tanısacagımda yazıyordu bir an gitsem mi acaba dedim ama gitmemem gerekiyordu. Ardından kitabı kapatıp televizyonumu actımve günün geçmesini beklereken televizyon karşısında uyuya kalmısım. Gözlerimi açtıgımda metronun son duragında kızılaydaydım. Bu nasıl mumkun olabılırdı halbuki ben yeni uyanmıstım korku ıle etrafıma baktım. O zaman bir kız ile tanısmayacagım dıye kendıme söz vermiştim. Kızılaya cıktıgımda güneş ışığı benı rahatsız etmişti gözlerimi kısararak yürümeye basladım. Yürürken birden bire sarsıldım. Gördüğüm şey bir kızın önümde durup benden özür dilemesiydi bundanda kaçamamıştım.
Edit 1 :Okuyan varsa devam edicem beyler gerçi bu saatte kim olurki aq