Okumaya başlamıştım artık geri dönüşü yoktu. Belkide ellerimde geleceğimi tutuyordum yada bir tesadüfü. Okumaya başlaığımda tekrar aynı şey olmuştu. Yine bilmişti neler yaşadığımı hastaneden sonra eve gittiğimi eve arkadaşımın geldiğini hatta parmağımdaki durumu fazla abarttığımı düşündüğüme kadar bilmişti. O anda kitabı sertçe kapattım. Korkudan terlemiştim tekrar içimden pis bir şaka diye düşündüm ama anında silinmişti o düşünce yeniden. işime gitmem gerekiyordu , kendime gelmek için elimi yüzümü yıkadım. işime odaklanmam gerekiyordu ne kadar zor olsada. Akşam eve geldim. Nasıl kurtulurum bu kitapdan diye düşünmeye başladım atsam atamazdım benim için çok değerli bir kitap olabilirdi nankörlük edemezdim . Ama bir yandan da inanmak istemiyorum çünkü gerçek olamazdı. Biraz düşündükten sonra aklıma cok parlak bir fikir gelmişti. Kitapda gelceğimi okuyup yazan geleceği gerçekleştirmeyecektim. Ve bu sayede kitapda benim için sadece bir kitap olarak kalacaktı. Bunu yapmak için ertesini günü bekleyecektim zaten saatte bir hayli geç olmuştu..