Kitap beni gerçekten korkutuyordu okumak istiyordum fakat okumamak için kendime söz verdim. Gerçek olma ihtimalini aklıma getirmemeye çalşıyordum. Fakat elimde değildi herşey bir masal gibi gerçekleşmişti. O gün işten bi arkadaşım beni ziyarete geldi bugün işe gelmedin kötü bir şeyin yoktur umarım diye. Onun gelmesi beni biraz rahatlatmıştı hiç değilse aklım kitaptan birazda olsa uzaklaşmıştı. Arkadaşım gittiğinde gece yarısıydı. Parmağımda bişey yoktu sanırım ben biraz fazla abartmıştım. kitabı gözümden uzak bir yere kaldırıp yatagıma uzandım uyumak için yalvarıyordum resmen bedenime zira kitabı okumak düşüncesi beynimi yiyip bitiriyordu. Alarm sesiyle uyandım.