Leyla;

Artık gördüğüm kötü rüyalar kesilmedi, aksine daha da şiddetlendi. Annemin zütürdüğü hocaların bi faydası dokunmadı zaten, bende imanımından şüphelenmeye başladım.

Ben: nasıl yani?

Leyla: Dinimi sorgulamadım senin gibi, imanım da boşluklar var diye, Kur'an kursuna gitmeye karar verdim. Herşeyi dört dörtlük öğrenirsem, bunlardan kurtulabilirim diye düşündüm. Daha doğrusu, bu yaşıma kadar Allah için hiç birşey yapmadığımı, Rabbimin de bana yol gösterdiğini düşündüm. Mahalleden bir teyzemiz vardı, Fatma teyze annemin arkadaşıydı, kendisi imanı kuvvetli inançı sağlam bir kadındı. Kur'an-ı Kerim'i hatim etmiş bir kadındı. Önce ondan kurs alıp Kur'an-ı ve bildiği şeyleri öğretmesini istedim. Onun da 4 çocuğu vardı, günahını almak gibi olmasın, beni başından savmıştı sanki. Buna vaktinin olmadığını ve beni bildiği bir Yatılı Kur'an Kız kursuna beni yazdırabileceğini söyledi.

Hiç düşünmeden kabul ettim. Oda senin kabul etmen önemli değil, önce ailenden izin almalısın dedi. Hemen eve gitti, annemle konuştum oda Kur'an-ı Kerim öğreneceğim için çok sevinmişti, birde babamın izin vermesi gerekirdi, akşama kadar babamı bekledim, babam geldiğin de annemle ikimiz konuşmaya başladık babamla.