Nereye gidiyoruz diye sordum. Size gidelim dedi bana.
Şok olmuştum, çünkü Leyla'nın böyle birşey diyeceğini tahmin edemezdim. Leyla'ya birşey yapacağımdan değil ama, annem evdeydi. Yine de isteğini kıramadım. Bizim eve doğru yürümeye başladık. Yolda tek kelime etmiyor, ama Leyla beni çok ürpertiyor. Aşırı özgüvenli biri olmuş, daha önceden de özgüveni vardı. Ama bu kadar da değildi.
Eve geldik, kapıyı çaldım. Kapıyı koşmuşumuzun küçük bir oğlu vardı o açtı, onun açtığını gördüğüm de, Leyla geri dönsek mi? Ev çok kalabalık dedim. Oda birşey olmaz hadi beni akrablarınla tanıştırırsın dedi. Kapının önün de ki ayakabı ve terliklerden de tahmin ettiğim gibi, ev cümbüş yerine dönmüştü. Akrabalar komşular, kısır partisi vardı evde amk.
Annem ilk beni gördü, tuhaf tuhaf baktı ne işin var bu saatte evde senin? diye tam kızmaya başlıyordu ki Leyla'da ayakabılarını çıkarıp içeri girdi.