Bu küçük ayrıntıların hepsini farkediyordum ama hçbirşeyin akışına engel olmuyordum. Her gün yaptıklarım ın aynısını bugünde yapıyordum. Hatta diğer tenefüslerde dışarıya çıkmayıp Bloknot defterime türlü karakalem çizimleri yapıyordum.
Öğlen arası olmadan önceki son tenefüs yine ihsanla muhabbet ediyorduk. Yavaş yavaş kanım kaynamıştı bu çocuğa. Sert bir mizacı vardı ama ben onu güreşçiliğiyle ilişkilendiriyordum. Sohbetin orta kısmında tanımadğım bi kişi adımla bana seslendi. kapının oraya doğru gittim . Sanırım okul nöbetçisiydi. Ne istediğini sordum . Bana müsaitsem öğle arası Bilgenin benle konuşmak istediğini söyledi.

-ben kendi neden gelmedi bunu söylemek için ?
-nöb utanır gibi bi hali vardı.
-ben gelip kendi söylemediği takdirde böyle birşeyin olmayacağını söyle ona .
dedim gülerek. Nöbetçide anlamış olacak gibi tebessümle gitti . Uzaktan Bilgeyi görebiliyordum. Nöbetçi dediklerimi kendine ilettiğinde. Kızardığı ortadaydı. Bana gözlerini devirerek uzun uzun baktı ve utana sıkıla yanıma geldi.