ulan dedim, in cin falan mı musallat oldu bize? iyi de naptık ki musallat olsun. oturduk kara kara düşünüyoruz amk, ya ikimiz de şizofren oluyoruz ya da harbi harbi bi gibim dönüyor ortada.

o gün gökhan onlarda kalmamı teklif etti, birşey olursa da beraber olalım dedi. kabul ettim, akşam yemeğini yedik, salonda oturuyoruz. ikimizden de çıt çıkmıyor, gökhan, ben, annesi ve ablası televizyon izliyoruz sözde ama benim aklım televizyonda değildi. bakmış olmak için bakıyordum. içim içimi yiyordu, bu gece birşey olursa ne tak yeriz ne yaparız diye düşünüyordum. annesi kalkıp yatmaya gitti, içimden nasıl dua ediyorum ablası da gitmesn diye amk. yoksa biz iki deli başbaşa kalınca daha çok korkacaktık. bi yarım saat sonra falan ablası da ben odama geçiyorum dedi kalktı gitti amk.

gökhanla göz göze geldik, ama ikimizde gölgemizden korkuyoruz resmen. biz kazık kadar iki herif dip dibe oturduk, ışıklar açık televizyon açık oturuyoruz amk. geyik falan yapmaya çalışıyoruz ama ikimizde içten içe korkuyoruz.

gece 2 falan yavaş yavaş bize ağırlık çökmeye başladı beyler, ikimiz de uyuya kalmışız koltukta oturduğumuz yerde.