beyler bugün parfüm almaya Bargello'ya gittim. dükkandan içeri girdiğimde kimse yoktu. kimse yok mu diye seslendim ama hiç ses yok. baya acelemde vardi. sonra herhalde sahibi dışarıda biryerlerdedir diyerek kapının önüne sigara içmeye çıktım. dükkanın dışındaki taburede bi eleman oturmuş çayıyla sigarasını içiyordu. benim içeri girip seslendiğimi görmüştü. sigaramı yaktım 1 fırt aldım derken orada oturan adam dükkanın içine girip: "buyrun" dedi. ulan kan beynime sıçradı. orada bekletildiğime mi yanayım yoksa zebil olan sigarama mı.
sen misin bunu yapan dedim içimden. "şeker kokulu bir parfüm varmış, ondan istiyorum " dedim. adam sıraladı önüme şeker kokuluları. hepsini tek tek bileğime sıktı. bende aslında aradığımı bulmuştum ama muallakliğine hiç birini beğenmedim. "yok ya bu da degil. şurada duranlar ne kokusu?" adam bütün rafı indirdi aşağıya hepsini tek tek kollarıma sıktı. en son artık kollarımda parfüm yeri kalmayınca: "ya aslında aradığım parfüm Tom Ford vanilyalı dedim (bilen bilir baya pahalı bi parfüm) adam tabiki ondan yok dedi. daha ne olduğunu bile bilmiyordu ki dıbına koduğum köylüsü. "neyse o zaman istemiyorum ben parfüm". dedim ve çıktım dükkandan. adamın surat ifadesi görülmeye değerdi.
bugün işime geç kaldım ama bir muallaknin işini düzgün yapmasını öğretmeye çalıştım.
değdi mi? değdi.