AK KADIN;

Evi siler süpürür durur. Camlar, kapılar, duvarlar pırıl pırıldır. Bal dök yala, ama işte o kadar. Başka bir şey arama… Kapıda “Kirli ayaklarınla girme. Daha yeni temizledim, sakın kirleteyim deme. Usandım şu evin kirinden, pasından” diye bağırır. Kocası azıcık itiraz edecek olsa, “Başkaları gibi eve temizlikçi kadın almıyorum, gene de yaranamıyorum” diye sızlanır.

LAK LAK KADIN;

Uyanır uyanmaz hemen başlar mesaiye. Yan komşuya günaydın demeye gider, oradan alt kata damlar. Akşama dek yüz kapının ipini çeker. Ayaklı gazetedir. Çene çalmayı çok sever. Lak lak etmekten yemek yapmayı unutur. Kocasını, “Bu akşam da peynir, ekmek, zeytin falan yiyiverelim. Üstüne de mis gibi çayları içtik mi ohhhh!” diye avutur. Adam, “Her akşam böyle diyorsun. Midem sulu yemeğe hasret kaldı be!” diye diklenmeye kalkarsa, ” Bunu da bulamayanlar var, şükret haline” der, yani zeytin yağı gibi üste çıkar ve onu susturur.