Her dişi içgüdülerinin de omuzlamasiyla iyi sağlıklı, geniş omuzlu, baklavalı, sevişirken gavcuklayacak popo, dalı daşşağı sağlıklı erkekleri ister, bunlarin yaninda
efendi, iyi huylu mümkünse abdestinde namazinda olmasada olur ama inançli olsun yeter modundadirlar.
neymiş efendim ? bundan öyceki erkek arkadaşı öküzün tekiymiş çok üzmüş uzun süre birlikteymiş falanamişta filanmiş, artık adam gibi birini ariyormuş.
“yok valla uğraşamam" ," adam gibi adam yokki çıksak,” benzeri cümlelerle sitemlerine sitem katarlar. gün geçmesin ki bu cümlelerin çıktığı cümcük ağız 1 hafta sonra yine (öpülen kaşar yenilmeye doymazmiş) ipe sapa gelmez “bugün bulduğumu bugün öperim, onla evleneceğede zütümle gülerim” dusturunu misyon edinmiş, asılmaktan damağı kurumuş birine “aşkım, bebişim, tontişim” gibi zamane aşk saçmalıklarına özgü cümleler çıkartirken görmekemiz mümkündür

peki neden ? teoride efendi erkeği arayan diri vucudlu cıvırlar pratiğe gelince bin erkekten yana tercih ederler ??

bin erkeğin umursamaz tavrı, östrojen üreticilerini cezb eder ve umarsiz erkeği ödül olarak görürür bu da kazanma içgüdülerini gıdıklar.
“bu bini kazanmaliyim ve onu dişiliğimle yola getirmeliyim” tarzi aslan terbiyecisi düşünce yapısına bürünürler. tabiki bunu başaramazlar, hasıl olan pişmanlik duygusuyla yeni binlere yönelirler. sonuç değişmez…
ergenliği atlattiklarinda hayatin toz pempe olmadiğini anlarlar bin erkekten ümidi keserler evlenmelik efendi erkeklere çark eylerler.

kısaca kendisine aci cektirmek..

kadınlar işte! karmakarışık yaratiklar deyip meseleyi binlerce yıllık çözülemeyen yada öyle gösterilen
bilmeceye atip, dağılabiliriz..

ya da!
deşeleyip vakit öldürmeye devam ederiz...