Yaklaşık 15 dakika sonra Selin geldi yanıma. Gözlerinde ki ışık dünyamı aydınlatan ışıktı sanki. Gelip yanıma oturdu.
- Hoşgeldin dedim.
- Hoşbulduk dedi.
- Elini tutabilir miyim ? dedim.
- Tabii ki dedi ve elini tuttum..
- Selin dedim. Çok kısa bir zamanda böyle bir ilişkiye başlamış olmak beni biraz düşündürüyor. Yanlış anlamanı kesinlikle istemem , burada seninle ilgili aklıma takılan herhangi bir soru işareti yok. Sadece kendi kendime düşündüm ve bir çıkar yol bulamadım. Sana sormak istedim dedim.
Gözlerimin içine o kadar anlamlı baktı ki , çıkan anlamdan bir kitap bile yazılabilirdi.
- Sevmek dedi. Ne kadar engel olabilirsin bu duyguya ? Ne kadar elinden gelse de beynin değil kalbin hareket etmeni sağlamaz mı bu duygu bedenini sardığında dedi.
Mantıklı geliyordu. Evet doğru söylüyordu. Sevmek duygusu istenilerek yapılan bir şey değildi ki. Ayrıca sabah karşılaşmalarımızın her birinde bir anlam vardı.
- Evet dedim. Ben biraz yanlış düşünmüşüm kusura bakma.
- Ne demek dedi ve omzuma başını yasladı. Hiç bitmesin istedim o an. Sadece o bank ve biz. Onun haricinde her şey dursun istedim. Bir biz kalmalıydık öyle..