her zaman bir orospu gibi kullanıldım

evet beyler bugün size hayatıma dair kısa bir çıkarımımı anlatacağım.

içimde bir iyi vardı bir zamanlar. gülücükler saçan bir veled düşünün işte, iyilik timsali bir veled;bendim o.
maddi manevi herkesin yanında olan bir avanak. hayatı toz pembe sanan bir mal;o bendim işte.
insanların zor zamanlarında tutundukları bir dal oldum genelde. onları günlük hayata çıkardım düştükleri yerden.
uçurumda düşünün kendinizi;tutunduğunuz dalın kurtardığını sizin hayatınızı. kaçınız yukarı çıktığında o dalı düşünür bi daha? çünkü can kurtulmuştur,can bencilliğin yongası çünkü. işte orada unutulan bendim;o dal,o dalyarak bendim beyler.
insanlar işi bitince unuttular, tanımadılar,yabancılaştılar. hayatlarında bana yer olmadı.

ve ben son bir kaç senedir aklınıza gelmeyecek şeylerin altına imzamı attım. çok kötülük yaptım, çok insanın canını yaktım. çevremde de kimsem yok. eminim ki eski ben olsam yine olmayacaktı kimse.. belki o kötülükleri de yeri gelir anlatırım. gibişli sokuşlu olanları da mevcut;liseliler sever malum.

özet şu : cehennem diye yana yana anımsadığınız yer,tam olarak üzerinde durduğunuz yer beyler. sizler de bu dünyanın zebanilerisiniz, asla unutmayın bunu!