Siniftan once ufukla tanistim orduluydu kan cekiyo iste Karadenizli oldugunu ogrenince kanim daha bi isindi ona ufukla takilirdik tenefuslerde cikislarda tabiki hemen prensesimin yanina giderdim onunla eve donerdik hocalarla tanistik hepsi cok iyiydi ama bi fizikci vardi adam efsane efsane boyle iyi ders anlatan bi hoca yoktur adam ogrenciyi taniyodu aga oyle baska pic hocalars benzemezdi bize nasil dersi sevdircegini iyi biliyodu hem öğretiyordu hem eglendiriyodu dersinde sıkılan ogrenci olmamistir eminim buna prensesle hala yol katedemedik arkadas gibiydik ve ben bu duumdan cok gibayetciydim herkes sevgili sanardi ama kimsede yaklasamazdi yanina deneyen bir iki kisi oldu ama yazik ettiler kendilerine rezil oldular el yumrugu yemeyen kendi yumrugunu balyoz sanarmis aynen bu hesap oldu prensesle gecen gunler ygs ye hazirlik bi yandan okul derken cok yoruluyodum ama mecburdum bu hayatini sekillendircek cunku