-
26.
+7Part 11
Beyler kısa kesicem
ilişkimiz iyice taka sardı artık o şen şakrak biz yoktuk. Yaptığım şakalar romantiklikler hiç bişey fayda etmiyordu. Sebebini sorsam ne fayda söylemiyordu. En son zorla söylettirebildim. Ayşe sınıfta arkadaşına dönüp ağlayarak sırtımdan vuruldum demiş . bunu duyunca nasıl buni der diye bi hışımla ayseyi arayacaktım ki eda beni engelledi.
Bir kaç gün geçti nafile düzelmiyordu
En son ayrilma kararı almak zorunda hissettim kendimi çünkü onu üzmeye başlamıştım.
Dersaneden çıkınca sessiz evine gidiyoruz. kavşakta durdurdum. günlerdir seni sevdiğimi söylememe rağmen bana hiçbirşey demedin. sustu. bıçak darbesi indirse o kadar acımazdı belkide.en son bak ben seni seviyorum ama sen bana cevap dahi vermiyorsun lütfen cevap ver . bilmiyorum dedi . ben orada kalmış eğer beni sevdiğini söylemezsen senden ayrılmak zorundayım dedim ve beyler tekrar bilmiyorum dedi gözümden yaş geldi o. O zaman ben bundan sonra ne olur bilmiyorum bu ilişki burada bitmiştir dedim ve arkamı dönüp gittim arkama dahi bakmadım.
Şimdi diyorum topal kalsaydım da gitmeseydim. Kafamı bi çevirsem belki o da ağlıyordu. Sarılıp herşeye yeniden başlardık, ama yapmadım. Aklımı , ergenliğimi gibeyim.
Yıllar sonra onu ilk gördüğüm günden beri yazdığım günlüğümü okuyunca o tebessümlerinden akan gözyaşlarımı bir ben bilirim panpalar. 3 yıl unutamadım dedim kendime ama hala aklımda. Şimdi farklı şehirlerdeyiz belki karşılaşsak tekrar girecek karnıma kelebekler, karşılaşmaya ne cesaretim yok .kendi kendimi bitirdim yıllarca.
Neyse panpalar okuduğunuz için teşekkür ederim varsa diyeceğiniz bişey beklerim.
başlık yok! burası bom boş!