/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +1
    son bir-iki part daha atıp gidiyorum o zaman beyler, yarın şehir dışına çıkıcam hazırlık yapmam lazım.

    -

    kapıyı tüm gücümle çektiğim halde açılmıyordu amk. telefonu cebime soktum, iki elimle çekmeye başladım yine tık yok. birkaç tekme attım, sanki o çürük kapı dünyanın en sağlam kapısına dönüştü amk. bir yandan da bağırıyorum, dışarıdan kapıyı tutuyorsanız komik değil belanızı giberim falan.

    yok beyler, kapı açılmadı rahat 5 dk uğraşmıştım. kapıyı zorlarken arkamdan ayak sesine benzer birşey duyduk. elim kapıda, ayağım havada kalakaldım. ayak sesi olması imkansızdı amk. burada benden başka kimse yoktu %10000.

    put gibi durmaya başladım beyler, fena sıçışlarda gelmiştim. arkaya dönecek cesaretim yoktu. besmele çeke çeke, bildiğim 2-3 duayı yarım yamalak okuya okuya cebimden telefonu çıkardım, ekranı açtım ışık olsun diye ve yavaşça arkaya dönmeye başladım. dinsiz olan ben bildiğim ve yarım yamalak olan 2-3 dua ile hatim indirdim o an amk.

    arkamı döndüğümde görünürde birşey yoktu, içeride rüzgar var gibiydi sanki çünkü yerdeki toz tabakası uçuşmaya başlamıştı hafif hafif. sanki iki göz beni izliyor gibi hissettim. ve beyler o an kafamda dannkkk diye bir ses duydum.

    evin içinde pencere yoktu amk. sıçışlara geliyordum, evin dışında pencere olduğuna emindim. yıllardır gördüğüm evdi, yanılacak halim yoktu. üst kattaki yüksek olmayan balkondan atlamaktan başka birşey aklıma gelmiyordu. koşarak merdivenlere gittim, bir yandan da dua ediyorum ama görmeniz lazım amk.

    tam üst kata çıktım ki amk merdiveni çürükmüş, bir basamak çöktü ve takla atarak aşağı yuvarlandım. bayılmışım beyler.

    ilerleyen zamanlarda bu merdivenlerin de capsini atıcam.
    ···
   tümünü göster