bir pazartesi yine okuldayım.az çok bilirsiniz son sınıf olduğumuz için test falan çözelim diye serbest bırakıyolardı hocalar. bizim de derste pek gözümüz yok tabi arka sıralarda konsey kurup sınıfı tassak kokusuna buluyorduk. semih pici deryayı gördüğünden beri daha mesafeli davranıyordu bana bi ayak var sanıyordu herhalde. neyse gün bu şekil devam ederken öğle tenefüsünden sonra telefonum çalmaya başlamıştı.kim arıyor acaba dedim kendi kendime. tabi bakmadan bilemezdim.bir baktım derya. sasirdim çünkü okulda olduğumu bilir okulda ders dinlemem için falan aramaz hatta mesaj dahi cekmezdi. dedim lan burda bi tersoluk var. telefonu açtım derya değildi canseldi sesi ağlamaklı geliyordu. nefes nefeseydi.