insanların pek azı içlerinde kendi muhasebelerini yaparlar, dünyaya geliş amacını sorgulamayan ne çok insan var. Önüne sunulan ile oyalanan, gerçeğe doğru adım atmayan ve boş bir hayatla ölümü tadan.. Günümüz bunun aksine gitmemizi engellemek istiyor, unutulan kısım bu kesinlikle imkansız..

Otobüste düşünmeye biraz zamanım olmuştu, rotamı nasıl çizmeliyim ?

Sıradan ve kolay hayatıma o kadar alışmışım ki bu denli farklılık beni korkutuyor, ama garip bi çekiciliği var. Sanırım yarın güzel bir gün olacak..

Eve gelmiştim, kapıyı çaldım ;

- Ah MSB nerde kaldın yavrum, merak ettim seni.

- Arkadaşlarla takıldık anne bilirsin, bazen kafamı dağıtmam gerekebiliyor.

- Bende öyle düşündüm ve seni küçük düşürmemek için aramadım zaten, ama bundan sonra haber ver olur mu tatlım.

- Merak etme anne, bidaha olmaz. Odama çıkıyorum bana tabak ayırma.

- Neden, sen hiç böyle yapmazdın. Aşık oldun dimi sonunda birine ahaha

Kahkaha attı..

- Olduğum an haberin olucak anne, şimdilik istifimi bozmuyorum.

Bıyık altından güldüm..

- iyi geceler o zaman tatlım.

- iyi geceler anne.

Edit : Emin olmamakla birlikte geçici veya kalıcı olarak hikaye (bkz: tembel yarak) adlı hesaptan devam edecektir, teşekkürler.