Evet arkadaşlar ben 23 yaşında bi panpanızım . Geçen günlerde hayatımın tam 4 yılını ayırdığım kız arkadaşımdan ayrıldım. Ve farkettim ki bu 4 yılda tüm herşeyimi onun üzerine kurmuşum onsuz günlerimi nasıl geçirdiğimi unutmuşum . Ben severek ayrıldım arkadaşlar ve anladım ki insanlar birbirlerini severken de ayrılık yaşayabiliyorlarmış .
Kısaca size yaşadıklarımdan bahsedeyim. ilk başlarda tamamen farklı dünyada olan ben kız arkadaşımı zerre umursamayan bi ilişkide olduğumun bile farkında olmayan ben 2 senenin sonunda köpek gibi seven birine döndüm . Ancak ben sevgimi içimde bastıramadıkça ona karşı ister istemez sevgi dolu baktıkça işler değişti . Ben onu sevmeye başladıkça o değişti bu uzun zaman aldı ama sonunda tamamen farklı 2 insana dönüştük. Artık tamaman herşey karşındakini inat etme karşıdakini uyuz etme üzerine kurulmaya başladı . Görüşmesini istemediğiniz insanlarla görüşmesi absürt kıyafetler giyilmesi sürekli söylediğinin tersinin yapılması vs. vs. Biz hiç bir zaman strateji adamı olmadık hiç bir zaman sevginin üzerine kazançlar koymadık olduğumuz gibi sevdik sevdiğimiz gibide bitirdik . Yeri geldi öyle sinirlendik ki sevdiğimize zarar veremediğimizden dağı taşı yumrukladık ama baktık ki sadece kendimize zarar verdik .
Evet arkadaşlar benden size abi-kardeş tavsiyesi sevmekten asla vazgeçmeyin ama asla sevdiğinizi söylemeyin bu durumlar sizin özeliniz olsun bence seven değil sevdiğini söyleyen kaybeder.

Edit1: Evet arkadaşlar farkettim de en zor işlerden biride bu sosyal medya hesaplarını temizlemekmiş beraber olan şeyleri görücem diye interneti sadece sözlüğe girmek için kullanır oldum .
Edit2: Arkadaşlar bir de biz haftanın 3-4 günü beraber yaşıyorduk ve baktımda resmen bütün evim eşyalarıyla dolmuş bunları nasıl kaldırabilirim fikri olan varsa şöyle bi yardımcı olabilir .